Week two and a first visit.

Na druk opzoek te zijn geweest heb ik deze week ook wat meer genoten van de stad met mijn vader. De kamers vinden en zoeken zijn nogal een gedoe. Maar daar kom ik later nog wel op terug, hopelijk dat ik er snel een vind!

Met papa heb ik de stad weer op een andere manier gezien. Veel galeries bezocht en naar de Tate Modern geweest. Lekker gegeten en samen de Paralympics gekeken (het eerste wat ik van de Paralympics zag!). En verder lekker genoten van het samen zijn. Het was heel fijn om te zien dat hij zo trots op me is hoe ik het allemaal doe! Qua eet ervaringen heb ik er weer een paar op gedaan, zoals ik dat alleen met mijn vader kan doen!

Woensdag was de laatste avond met papa, toen voelde ik wel even een opwelling dat ik het liefst even mee zou vliegen naar huis! Homesick? Die avond heb ik geslapen als een roosje, en de volgende dag had ik even geen behoefte aan de drukte van de stad. Dus heb ik zelf heel rustig aan gedaan. Wel kwam er woensdag een heel ander leuk nieuwtje, namelijk dat Sjoerd dit weekend langskomt. Dus lang ben ik niet alleen! Het kwam ook goed uit omdat ik nog niet begonnen ben met mijn stage. Dus nu heb ik nog de tijd om lekker een beetje te genieten van een vakantie gevoel met mijn liefste!

Donderdag probeerde ik nog een keer contact te krijgen met mijn stage hier. Mijn begeleidster op stage reageerde al enige tijd niet meer op mijn mails en ze was telkens niet aanwezig wanneer ik belde. Donderdag kreeg ik eindelijk iemand aan de telefoon die begreep dat ik maandag zou beginnen met mijn stage, maar dat ik geen idee heb hoe en wat. Dus hij heeft mijn nummer opgeschreven en een uur later kreeg ik een belletje van Mary dat Gillian (mijn begeleidster) al enige tijd ziek is en dat het enige tijd kan duren voordat zij terug komt). Wat me wel enige zorgen baarde is dat het lijkt alsof niemand van mijn komst wist. Terwijl ik wel alle contracten etc heb ondertekend. Mary vroeg mij of ik mijn cv en motivatiebrief wilde sturen zodat ze kon kijken naar wat de bedoeling was. Gelukkig had ik in mijn mail ook een 'confirmation letter' van Gillian zitten waar precies in stond wat mijn taken zouden zijn. Mary was heel behulpzaam en adequaat en heeft een afspraak met me gemaakt voor woensdag. Ze belde me later die dag nog terug over wie mijn mentor kon zijn, omdat zij wellicht minder ervaring had dat Gillian, maar er was nog iemand binnen de organisatie die me daarmee zou kunnen helpen. Het voelde goed dat ze die dingen uit mijn brief had gepikt en daar meteen zekerheid over wilde. Ze gaf aan me hard nodig te hebben op de educatie afdeling aangezien Gillian al enige tijd afwezig is. Nu begin ik a.s. woendsag 10.30am eindelijk met mijn stage! Ik heb er enorm veel zin in. Mary klonk ook behoorlijk georganiseerd en belde me vandaag al op of ik langs kon komen om haar te helpen met wat mailtjes (helaas hoorde ik de voicemail te laat en was ze al in een vergadering). Maar het voelt wel goed weer contact te hebben gehad, wel apart dat niemand van mijn komst wist. We will see on Wednesday!

Liefs,
Eva